Avropa İqtisadi Bölgəsi

1992-ci ildə AİB Müqaviləsi ilə qurulan Avropa İqtisadi Bölgəsi (AİB) Avropa Birliyi (AB) -nin vahid bazarını AB üzvü olmayan tərəflərə genişləndirməyə imkan verən beynəlxalq müqavilədir.^[1] AİB, AB üzv dövlətləri və üç Avropa Azad Ticarət Birliyi (AATB) dövlətlərini (İslandiya, Lixtenşteyn və Norveç) eyni əsas qaydalarla tənzimlənən daxili bazarla əlaqələndirir. Bu qaydalar, Avropa Vahid Bazarı daxilində əmək, mal, xidmət və kapitalın sərbəst hərəkətinə, o cümlədən bu ərazidə hər hansı bir ölkədə yaşayış yeri seçmək azadlığına imkan yaradır. AİB 1 yanvar 1994-cü ildə AİB Sazişinin qüvvəyə minməsindən sonra təsis edilmişdir. Müqavilə imzalayan tərəflər AB, üzv ölkələr və üç AATB üzvü olan ölkələrdir.^[2]

Bununla birlikdə, AİB Müqaviləsi kommersiya müqaviləsidir və müəyyən əsas cəhətlərdən AB Müqavilələrindən fərqlənir. 1-ci maddəyə əsasən onun məqsədi "ticarət və iqtisadi əlaqələrin davamlı və balanslı şəkildə möhkəmləndirilməsinə kömək etməkdir". AB müqavilələrindən fərqli olaraq, "daha da yaxınlaşan birlik" haqqında söz yoxdur. AATB üzvləri Ümumi Kənd Təsərrüfatı Siyasətində və ya Ümumi Balıqçılıq Siyasətində iştirak etmirlər.

AİB üzvü olan ölkələr arasında insanların sərbəst hərəkət etmək hüququ və təhlükəsizlik tədbirləri haqqında müvafiq müddəalar AB üzvləri arasında tətbiq olunanlarla eynidır.^[3][4] Bütün AİB üzv dövlətlərində, o cümlədən AB üzvü olmayan ölkələrdə tətbiq olunan hüquq və qaydalar 2004/38 / EC Direktivində və AİB Sazişində göstərilmişdir.

AİB Sazişində üzvlüyün ya AB, ya da AATB üzvü olan ölkələr üçün açıq olduğu ifadə edilir. EETA Sazişinin iştirakçısı olan AATB, AB və ya Avropa Birliyi Gömrük İttifaqının üzvü olmadan AB-nin daxili bazarında iştirak edir. Vahid bazarla əlaqəli Aİ qanunvericiliyinin əksəriyyətini, ümumi Kənd Təsərrüfatı Siyasəti və Ümumi Balıqçılıq Siyasəti ilə əlaqəli qanunları da nəzərə alırlar.^[5] AIB-nin "qərar qəbul etmə" prosesləri AİB AATB üzvü olan ölkələrə erkən mərhələdən etibarən yeni AİB siyasətinə və qanunvericiliyinə təsir göstərməyə və töhfə verməyə imkan verir.^[6] Üçüncü ölkə malları bu dövlətlər üçün mənşə qaydalarına görə xaric olunur.

1994-cü ildə qüvvəyə minərkən, AİB tərəfləri 17 dövlət və iki Avropa Birliyi idi : Avropa Birliyi sonra AB-nin çərçivəsində daxil edilmiş və hazırda dağılmış Avropa Kömür və Polad Birliyi . Üzvlük 2016-cı il tarixində 31 ştata çatmışdır: AB-yə üzv 28 ölkə, həmçinin AATB-nə üzv olan dörd dövlətdən üçü (İslandiya, Lixtenşteyn və Norveç).^[7] Saziş Xorvatiyaya — AB-nin qalan və ən son üzv dövlətinə — bütün AİB-nə qoşulma təsdiqini gözləyənədək müvəqqəti tətbiq olunur.^[8] AATB üzvlərindən biri olan İsveçrə, AİB-nə qoşulmamış, lakin Aİ ilə daxili bazarda iştirak etməyə imkan verən bir sıra ikitərəfli müqavilələrə malikdir .

1980-ci illərin sonlarında İsveçin rəhbərlik etdiyi AATB üzvü olan dövlətlər Avropa Birliyinin (AB) öncülü olan o zamankı Avropa İqtisadi Birliyinə (AIB) qoşulma variantlarına baxmağa başladılar. Bunun üçün müəyyən edilmiş səbəblər çoxdur. Bir çox müəllif 1980-ci illərin əvvəllərində baş verən iqtisadi böhranı və sonrakı dövrdə AİB tərəfindən "Avropa 1992 gündəliyi" nin qəbul edilməsini əsas səbəb kimi göstərmişdir. Liberal hökumətlərarası baxımdan mübahisə edən bu müəlliflər, AATB ölkələrində, xüsusən də İsveçdəki iri transmilli korporasiyaların, istehsallarını xaricə köçürmək təhlükəsi altında AİB üzvlüyü üçün təzyiq göstərdiklərini iddia edirlər. Digər müəlliflər Soyuq Müharibənin bitməsinə işarə edir, buda neytral ölkələrin AİB-ə qoşulmasını daha az siyasi mübahisəsiz hala gətirmişdir.

Bununla yanaşı, o zaman Avropa Komissiyasının prezidenti olmuş Jak Delors, AİB-in daha çox üzv dövlətlərlə genişlənməsi fikrini bəyənməmiş, ona görə ki, cəmiyyətin daxili bazar islahatlarına və pul qazanma imkanına mane olacağından qorxmuşdur. 1989-cu ilin yanvar ayında Avropa İqtisadi Məkanı (AIM) hazırda hamıya məlum olduğu kimi Avropa İqtisadi Bölgəsi olaraq adlandırılmasını təklif etmişdir.^[9]

AİB 1992-ci ildə qurulmasına baxmayaraq, bəzi hadisələr onun etibarlığına xələl gətirmişdir. Əvvəla, İsveçrə 6 dekabr 1992-ci ildə keçirilən milli referendumda AİB sazişini rədd etmiş, buda AİB daxilində AB-nin AATB-ya tam inteqrasiyasına mane olmuşdur. Bundan əlavə, Avstriya 1989-cu ildə tam AİB üzvlüyü üçün müraciət etmiş və 1991-ci ildən 1992-ci ilə qədər Finlandiya, Norveç, İsveç və İsveçrə tərəfindən izlənilmişdir (Norveçin AB üzvlüyü referendumda rədd edildi, AİB müqaviləsi rədd edildikdən sonra İsveçrə AB tətbiqini dondurdu.). Dəmir Pərdənin yıxılması AB-nin bu yüksək inkişaf etmiş ölkələri üzv dövlət kimi qəbul etməkdə daha az tərəddüd etdi, çünki bu, Mərkəzi Avropanın keçmiş sosialist ölkələrinin qoşulacağı zaman AB-nin büdcəsinə olan təzyiqləri azaldırdı.^[9]

AİB Sazişi Porto şəhərində 2 may 1992-ci ildə Avropa Azad Ticarət Birliyinin (AATB), Avropa Birliyi (AB) və daha sonra üzv olan 12 dövlət tərəfindən imzalanmışdır.^[10][11] 1992-ci il dekabr ayının 6-da İsveçrənin seçiciləri əvvəlki il təqdim olunan AB üzvlük müraciətini dondurulması ratifikasiya barədə konstitusiya səlahiyyəti razılaşması barədə referendumu, qəbul etmədilər^[12] . Bunun əvəzində İsveçrə AB ilə bir sıra ikitərəfli müqavilələr bağladı. 1 noyabr 1993-cü il tarixli Maastricht Müqaviləsi 1 yanvar 1995-ci ildə qüvvəyə mindikdən sonra Avropa Birliyini əvəz edən AİTB-nin üç üzvü — Avstriya, Finlandiya və İsveç Avropa Birliyinə daxil oldu. Lixtenşteynin AİB-də iştirakı 1 may 1995-ci ilə qədər təxirə salındı.^[13] 2014 (2014) tarixinə olan məlumata əsasən, AİB-imüqavilə bağlayan tərəfləri AİTB-nə üzv olan 4 ölkədən 3-ü və AB-yə üzv 28 ölkədən 27-dir. 28-ci və yeni AB üzvü olan Xorvatiyanın, 2013-cü ilin noyabrında AİB daxil olması haqqında danışıqları başa çatdı^[14] və 12 aprel 2014-cü ildə bütün AİB üzv dövlətləri tərəfindən ratifikasiya gözləyən müvəqqəti müqavilə ilə müraciət olundu.^[15]

1992-ci il Müqaviləsindən başqa, 1 düzəliş müqaviləsi, həmçinin Avropa Birliyinin yeni üzvlərinin qəbuluna imkan verən 3 müqavilə imzalanmışdır

Müqavilə	İmza	Qüvvəyə minmə	orijinal imza sahibləri	Şərh
AİB razılaşması	2 may 1992	1 yanvar 1994	19 dövlət + AİB və AKPB	1993-cü il Protokolu ilə tənzimlənən qaydada qüvvəyə minmişdir
Protokolu tənzimləsi	17 mart 1993	1 yanvar 1994	18 dövlət + AİB və AKBP	İsveçrə olmadan qüvvəyə minməyə icazə verir
10 yeni dövlətin iştirakı	14 oktyabr 2003	6 dekabr 2005	28 dövlət + AB	Avropa Birliyinin 2004-cü ildə genişlənməsindən sonra
2 yeni dövlətin iştirakı	25 iyul 2007	9 noyabr 2011	30 dövlət + AB	Avropa Birliyinin 2007-ci ildə genişlənməsindən sonra 2007
1 yeni dövlətin iştirakı	11 aprel 2014	qüvvədə deyil	31 dövlət + AB	Avropa Birliyinin 2013-cü ildən sonra genişlənməsi

Dövlət	İmzalanmışdır [16]	Təsdiqlənmişdir	Qüvvəyə minmə	Qeydlər
Avstriya	2 may 1992	15 oktyabr 1992	1 yanvar 1994	AB üzvü (1 yanvar 1995-ci ildən) Bir AİTB üzvü olaraq EEA-ya qoşuldu[16]
Belçika	2 may 1992	9 noyabr 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
Bolqarıstan[17]	25 iyul 2007	29 fevral 2008	9 noyabr 2011	AB üzvü
Xorvatiya	11 aprel 2014	24 mart 2015[18]	Yox	AB üzvü (1 iyul 2013-cü ildən) 12 aprel 2014-cü il tarixindən etibarən müvəqqəti tətbiq
Kipr[19]	14 oktyabr 2003	30 aprel 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü (Razılaşma Şimali Kiprə tətbiq edilmir [24])
Çexiya[19]	14 oktyabr 2003	10 iyun 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü
Danimarka	2 may 1992	30 dekabr 1992	1 yanvar 1994	AB üzvü
Avropa Birliyi	2 may 1992	13 dekabr 1993	1 yanvar 1994	Əvvəlcə Avropa Kömür və Polad Birliyi olsa da,, hazırda Avropa İqtisadi Birliyi adlanır
Estoniya[19]	14 oktyabr 2003	13 may 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü
Finlandiya	2 may 1992	17 dekabr 1992	1 yanvar 1994	AB üzvü (1 yanvar 1995-ci ildən) Bir AİTB üzvü olaraq AİB-nə qoşuldu[16]
Fransa	2 may 1992	10 dekabr 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
Almaniya	2 may 1992	23 iyun 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
Yunanıstan	2 may 1992	10 sentyabr 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
Macarıstan[19]	14 oktyabr 2003	26 aprel 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü
İslandiya	2 may 1992	4 fevral 1993	1 yanvar 1994	AİTB üzvü
İrlandiya	2 may 1992	29 iyul 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
İtaliya	2 may 1992	15 noyabr 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
Latviya[19]	14 oktyabr 2003	4 may 2004	6 Dekabr 2005	AB üzvü
Lixtenşteyn	2 may 1992	25 aprel 1995	1 may 1995	AİTB üzvü
Litva[19]	14 oktyabr 2003	27 aprel 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü
Lüksemburq	2 may 1992	21 oktyabr 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
Malta[19]	14 oktyabr 2003	5 mart 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü
Niderland	2 may 1992	31 dekabr 1992	1 yanvar 1994	AB üzvü
Norveç	2 may 1992	19 noyabr 1992	1 yanvar 1994	AİTB üzvü
Polşa[19]	14 oktyabr 2003	8 oktyabr 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü
Portuqaliya	2 may 1992	9 mart 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
Rumıniya[17]	25 iyul 2007	23 may 2008	9 noyabr 2011	AB üzvü
Slovakiya[19]	14 oktyabr 2003	19 mart 2004	6 dekabr 2005	AB üzvü
Sloveniya[19]	14 oktyabr 2003	30 iyul 2005	6 dekabr 2005	AB üzvü
İspaniya	2 may 1992	3 dekabr 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü
İsveç	2 may 1992	18 dekabr 1992	1 yanvar 1994	AB üzvü (1 yanvar 1995-ci ildən) Bir AATB üzvü olaraq AİB-nə qoşuldu[16]
İsveçrə[16]	2 may 1992	Yox	Yox	AİTB üzvü 1992 referendumunda AİB üzvlüyü təsdiqlənmədi 1993-cü il protokolu ilə üzv kimi silindi
{{ {{{1}}}	alias = Böyük Britaniya	flag alias = Flag of the United Kingdom.svg	flag alias-1707 = Union flag 1606 (Kings Colors).svg	flag alias-1658 = Flag of the Commonwealth (1658-1660).svg	flag alias-1651 = Flag of The Commonwealth.svg	flag alias-1649 = Flag of the Commonwealth (1649-1651).svg	flag alias-1606 = Union flag 1606 (Kings Colors).svg	flag alias-HDQ = Naval Ensign of the United Kingdom.svg	flag alias-ticarət = Civil Ensign of the United Kingdom.svg	flag alias-HHQ = Air Force Ensign of the United Kingdom.svg	flag alias-diplomatik = Government Ensign of the United Kingdom.svg	flag alias-ordu = Flag of the British Army.svg	variant =	altlink =	miqyas = }}	2 may 1992	15 noyabr 1993	1 yanvar 1994	AB üzvü, Cəbəllütariq də daxildir 2016 referendumunda AB üzvlüyündən çıxarılması üçün səs yığdı (31 oktyabr 2019-cu ildən qüvvədə olması planlaşdırılır, lakin Brexit üçün daha çox gecikmələr mümkündür). İngiltərənin EEA-ya daxil olmasının gələcək statusu həll edilməmiş qalır.

Bir dövlət AB-yə qoşulduqda, o dərhal AİB-nə üzv olmur, lakin müraciət etməyə borcludur.^[25] 2007-ci il yanvarın 1-də Bolqarıstan və Ruminiyanın AB-yə qoşulduğunu görən AB-nin 2007-ci ildə genişlənməsindən sonra AİB Genişləndirmə Sazişi 25 iyul 2007-ci il tarixinə qədər imzalanmadı və yalnız 1 avqust 2007-ci ildə qüvvəyə mindi.^[17][26][27] Saziş 9 noyabr 2011 tarixinə qədər tam qüvvəyə minmədi.^[17] Digər tərəfdən, AİB Sazişi AB-yə daxil olduqları gündən etibarən 2004-cü ilin may ayında qoşulan 10 ölkəyə müvəqqəti olaraq tətbiq edildi.^[28]

Xorvatiya 9 dekabr 2011-ci ildə AB-yə qoşulma müqaviləsini imzaladı^[29] və ardından 13 sentyabr 2012-ci ildə AİB-nə müraciət etdi.^[30] Danışıqlar 15 mart 2013-cü il tarixində həm AB, həm də AİB-nə 1 iyul 2013-cü ildə eyni vaxtda qoşulmaq məqsədi ilə Brüsseldə başladı.^[31] Ancaq buna nail ola bilmədi.^{[32][33][34][35]}

20 noyabr 2013 tarixində genişləndirmə razılaşmasının əldə olunduğu bildirildi. Mətn 20 dekabr 2013 tarixində təsis edildi və 2014-cü ilin aprelində imzalanandan sonra müqavilə Xorvatiya, bütün AİB dövlətləri və Avropa Birliyi tərəfindən təsdiqlənmədən müvəqqəti tətbiq olunur .^[14][15][36] İyul 2017 (İyul 2017) tarixinə olan məlumata əsasən, saziş 32 tərəfin, 17-si tərəfindən təsdiqlənib.

AB üzvlüyünə artıq tanınan beş namizəd var: Albaniya (tətbiq olunması 2009), Şimali Makedoniya (tətbiq olunması 2004), Monteneqro (tətbiq olunması 2008, 2012-ci ilin iyun ayından bəri danışıqlar aparılır), Serbiya (tətbiq olunması 2009, 2014-cü ilin yanvarından danışıqlar) və Türkiyə (1987 tətbiq olunur, 2005-ci ilin oktyabrından bəri danışıqlar aparılır).^[37] Albaniya və Şimali Makedoniya hələ qoşulmaq üçün danışıqlara başlamamış və ya AB danışıqlar üçün heç bir başlanğıc tarixi təyin etməmişdir.^[38] Bosniya və Herseqovina və Kosovo üzv olmaq üçün potensial namizəd hesab olunur. Bosniya və Herseqovina, 2015-ci ilin İyun ayında qüvvəyə minən, 2016-cı ilin Fevral ayında üzvlük müraciəti verməyə icazə verən Birləşmə və Birlik Sazişi (BBS) imzaladı,^[39], müstəqilliyi tanınmayan Kosovo. Aİ üzvü olan beş dövlət tərəfindən, 2016-cı ilin aprelində qüvvəyə minən BBS ilə bağlı danışıqları yekunlaşdırdı.^[40]

2005-ci ilin ortalarında Farer adalarının nümayəndələri ərazilərinin AATB-ya qoşulma ehtimalına işarə etdilər.^[41] Lakin, Farerlərin qoşulma qabiliyyəti qeyri-müəyyəndir, çünki AATB Konvensiyasının 56-cı maddəsinə əsasən yalnız dövlətlər Birliyin üzvü ola bilərlər.^[42] Danimarka Krallığının bir hissəsini təşkil edən Farerlər suveren bir dövlət deyildir və Farer Xarici İşlər Nazirliyi üçün hazırlanan hesabata görə "Konstitusiya statusu altında Farerlərin dövlət olmadığı faktına görə Farerlər AİB Sazişinin müstəqil Razılığa Gələn Tərəfi ola bilməzlər".^[43] Bununla birlikdə, hesabat, "Farerlərə münasibətdə Danimarka Krallığının" AİTB-nə üzv ola biləcəyinin ehtimalını irəli sürdü.^[43] Danimarka Hökuməti Farerlərin AİB-nin müstəqil üzvü ola bilməyəcəyini bəyan etdi, çünki Danimarka artıq AİB Sazişinin iştirakçısıdır.^[43] Farerlər, artıq Hoyvik sazişi olaraq bilinən İslandiya ilə geniş ikitərəfli sərbəst ticarət razılaşmasına sahibdirlər.

2012-ci ilin noyabrında, Avropa İttifaqı Şurası AB-nin "parçalanmış"^[44] olaraq təsvir etdikləri, Andorra, Monako və San Marino-nun müstəqil Avopa mikroştatlarıyla münasibətlərinin dəyərləndirilməsi çağrışını etdikdən sonra^[45] Avropa Komissiyası AB-nə inteqrasiyasının mümkünlüyü barədə variantlar irəli sürdü.. AATB və Şengen Sazişi vasitəsi ilə AİB üzvü olan Lixtenşteyndən fərqli olaraq, bu üç dövlətlə münasibətlər konkret məsələləri əhatə edən razılaşmalar toplusuna əsaslanır. Məruzədə mövcud vəziyyətin dörd alternativi nəzərdən keçirildi: 1) bütöv bir siyasət sahəsini əhatə edən hər bir dövlətlə ayrıca razılaşmalara malik Sektorlu Bir yanaşma; 2) Üç dövlətlə əhatəli, çoxtərəfli Çərçivə Birliyi Sazişi (ÇBS), 3) AİB üzvlüyü və 4) AB üzvlüyü. Komissiya, sektoral yanaşmanın əsas mövzuları həll etmədiyini və hələ də lazımsız olaraq mürəkkəb olduğunu iddia etdi, AB üzvlüyü isə yaxın gələcəkdə plandan çıxarıldı, çünki "AB institutları hazırda bu qədər kiçik ölçülü ölkələrin daxil olmasına uyğunlaşmadı". Qalan seçimlər, AİB-ya üzv olmaq və dövlətlərlə ÇBS-nın məqbul olduğu, Komissiya tərəfindən tövsiyə olundu.

AİB üzvlüyü hazırda yalnız AATB və ya AB üzvləri üçün açıq olduğundan, mövcud AATB üzvü olan ölkələrin mikroştatların AB üzvü olmamaqla AİB-nə üzv olması üçün razılığı tələb olunur. 2011-ci ildə AATB üzvü olan Norveçin o zamankı xarici işlər naziri Jonas Gahr Store, mikroştatlar üçün AATB / AİB üzvlüyünün daxili bazara inteqrasiyası üçün uyğun bir mexanizm olmadığını söylədi, çünki tələbləri daha böyük olan ölkələrin Norveç kimi tələbləri sadələşdirilmiş birliyin onlar üçün daha uyğun olacağını təklif etdi.^[46] Støre-nin varisi Espen Barth Eide, Komissiyanın hesabatına 2012-ci ilin sonlarında mikroştatların AİB üzvlüyü öhdəliklərini yerinə yetirmək üçün kifayət qədər inzibati imkanları olub olmadığını paylaşdı. Bununla birlikdə, o, Norveçin mikroştatlar üçün bir ərizə təqdim etməyi qərara aldıqları təqdirdə AİTB üzvlüyünün mümkünlüyünə açıq olduğunu və ölkənin bu məsələ ilə bağlı son qərar vermədiyini bildirdi.^{[47][48][49][50]} Lixtenşteyn Missiyasının AB-dəki müşaviri Paskal Şafhauser, AİTB üzvü olan digər Lixtenşteynin mikroştatlar üçün AİB üzvlüyünün, təşkilatın fəaliyyətinə mane olmadığı şərtiylə müzakirə etmək istədiklərini söylədi. Bununla birlikdə, o, həm AİTB, həm də AB xaricində olan mikroştatlar üçün AİB-nə birbaşa üzv seçmə variantının nəzərdən keçirilməsini təklif etdi.^[49]

18 noyabr 2013-cü il tarixində AB Komissiyası, "kiçik ölkələrin AIB-də iştirakının siyasi və institusional səbəblərə görə hazırda uyğun bir seçim olduğu düşünülmür" və Assosiasiya Sazişlərinin mikroştatları daxili bazara inteqrasiya etməyin daha mümkün bir mexanizm olduğu qənaətinə gəldi .^[51]

Birləşmiş Krallıq, 2016-cı il referendumunda Avropa Birliyindən çıxmaq üçün səs verdi. AİB-də qalmaq, bəlkə də bir AATB üzvü olmaq, təklif olunan variantlardan biri idi. Birləşmiş Krallıq Parlamentinə təqdim edilmiş 2013-cü il tədqiqat sənədində AB üzvlüyünə AB-nin daxili bazarına, o cümlədən AATB üzvü olan bir ölkə kimi AİB üzvlüyünə və ya bir sıra İsveç modelinə daxil olmağa imkan verən vahid bazarın müddəalarını əhatə edən ikitərəfli müqavilələr kimi bir sıra alternativlər təklif edilmişdir.^[52] Birləşmiş Krallıq 1960-cı ildə AATB-nin həmtəsisçisi idi, ancaq Avropa Birliyinə üzv olduqdan sonra sonuncuya üzv olmağı dayandırdı. Brexit səsverməsindən bəri ilk iclasda, AATB həm İngiltərənin qayıtması üçün açıq olduğunu və İngiltərənin işləmək üçün bir çox məsələsinin olduğunu söyləyərək reaksiya verdi^[53] buna baxmayaraq Norveç Hökuməti sonradan şərtlərini bildirdi^[54] 2017-ci ilin yanvar ayında, İngiltərənin Baş Naziri Tereza Mey, 12 maddəlik danışıqlar hədəfləri planını açıqladı və İngiltərə hökumətinin vahid bazarda davamlı üzvlüyü axtarmayacağını təsdiqlədi.^[55] İngiltərəyə digər üzv ölkələrin AİB və ya AATB-nə qoşulmasına icazə verilə bilər, lakin Norveç kimi mövcud AİB üzvlərinin mövcud üstünlüklərini itirməsinə səbəb ola biləcəyindən AB ilə çətin bir danışıqlar riski ilə bağlı narahatlıqları ola biləcəyini bildirdi.^[56] Şotlandiya hökuməti AİB-nə daxil olmaq üçün AATB üzvlüyünə baxdı.^[57] Bununla birlikdə, digər AATB dövlətləri yalnız suveren dövlətlərin üzv olmaq hüququna sahib olduqlarını bildirdilər, buna görə də yalnız İngiltərədən müstəqil olduqda qoşula biləcəyini qeyd etdilər.^[58]

AİB, Avropa Birliyi kimi Avropa vahid bazarının əsasını qoyan eyni "dörd azadlığa" güvənir: maliyyələrin, şəxslərin, xidmətlərin və kapitalın AİB ölkələri arasında sərbəst hərəkəti. Beləliklə, AB-yə daxil olmayan AİB ölkələri Avropa Birliyi ilə sərbəst ticarətdən zövq alırlar. Ayrıca, 'insanların sərbəst hərəkəti' Avropa İqtisadi Bölgəsində (AİB) zəmanət verilən əsas hüquqlardan biridir … bu ölkələrin hər hansı birində yaşamaq, işləmək, biznes qurmaq və təhsil almaq imkanı.^[59]

Qarşı tərəf olaraq bu ölkələr Avropa Birliyi Qanununun bir hissəsini qəbul etməlidirlər . Bununla yanaşı, onlar rəsmi qərar qəbul etmə prosesinin bir hissəsi kimi erkən mərhələdə yeni AİB ilə əlaqəli siyasət və qanunvericiliyin formalaşmasına töhfə verir və təsir göstərir.^[60]

Kənd təsərrüfatı və balıqçılıq AİB tərəfindən əhatə olunmur. Ümumi Balıqçılıq Siyasəti ilə əlaqələndirilməməsi Norveç və İslandiya tərəfindən çox vacib sayılır və AB-yə üzv olmamaq üçün əsas səbəbdir. Ümumi Balıqçılıq Siyasəti öz sularında balıq ovu kvotalarını vermək deməkdir.

AB-yə daxil olmayan AİB ölkələri Birliyin məqsədlərinə maliyyə dəstəyi vermirlər, baxmayaraq ki, onlar "AİB-dəki sosial və iqtisadi fərqləri azaltmaq" üçün AİB qrant sxeminə töhfə verirlər. Bundan əlavə, bəziləri AB-nin Trans-Avropa Şəbəkələri və Avropa Regional İnkişaf Fondu kimi proqramlarında iştirak etməyi seçirlər. Norveçin də öz Norveç qrant sxemi var.^[61] AB / AİB 2004-cü ildə genişləndikdən sonra, AİB dövlətlərinin, xüsusən Norveçin Daxili Bazarda sosial və iqtisadi birləşməsinə maliyyə qatqısında on qat artım oldu.(beş il ərzində €1167 milyon).

Avropa Birliyinə üzv olmayan ölkələr (İslandiya, Lixtenşteyn və Norveç) AB-də sosial siyasət, istehlakçıların müdafiəsi, ətraf mühit, şirkət hüququ və statistika sahələrində qəbul edilənlərə bənzər qanunvericiliyin qəbul edilməsi barədə razılığa gəldilər. Bunlar keçmiş Avropa Birliyinin əhatə etdiyi bəzi sahələrdir (Avropa Birliyinin "ilk sütunu").

Avropa İqtisadi Bölgəsinin (AİB) üzvü olmayan ölkələri Avropa Parlamenti və ya Avropa Komissiyası kimi Avropa Birliyinin qurumlarında təmsil olunmur. Bu vəziyyət, "faks demokratiyası" olaraq xarakterizə edildi, Norveç, son qanunvericiliyinin Komissiyadan göndərilməsini gözlədi.^[62][63] Bununla birlikdə, AİB ölkələrinə AB-nin yeni qanunvericilik təklifləri barədə məsləhət verilir və erkən mərhələdə qanunvericiliyin formalaşdırılmasında iştirak edir. AİB Sazişində AİB / AATB ölkələrindən qanunvericiliyin qəbul edilməzdən əvvəl müxtəlif mərhələlərdə daxil olma müddəaları, o cümlədən AİB Birgə Komitəsində razılıq mövcuddur. AİB Birgə Komitəsində təsdiqləndikdən sonra, AİB Sazişinin bir hissəsidir və AİB daxilindəki AATB dövlətləri bunu öz milli qanunlarında tətbiq etməlidirlər.^[64]

AİB Birgə Komitəsi AİB-AATB Dövlətləri və Avropa Komissiyasından (AB-ni təmsil edir) ibarətdir və AB-nin müvafiq qanunvericiliyini daxil etmək üçün AİB Sazişinə dəyişiklik etmək funksiyasını daşıyır. AİB Şurası ildə iki dəfə AİB üzvləri arasındakı ümumi əlaqələri tənzimləmək üçün yığılır.

Pan-AİB institutlarını yaratmaq əvəzinə, AİB-nin fəaliyyəti Avropa Birliyi qurumları, həmçinin AATB Nəzarət Təşkilatı və AATB Məhkəməsi tərəfindən tənzimlənir. AATB Nəzarət orqanı və AATB Məhkəməsi AATB üzvlərinin Avropa İqtisadi Bölgəsindəki (AİB) öhdəliklərinə münasibətdə fəaliyyətlərini tənzimləyir. AATB Nəzarət Mərkəzi Avropa Komissiyasının AİB Sazişinə əməl olunmasını təmin etmək üçün AATB ölkələri üçün "müqavilələrin keşikçisi" rolunu yerinə yetirir. AİTB Məhkəməsi Avropa Ədalət Məhkəməsinin AİB Müqaviləsi çərçivəsində mübahisələri həll etməsində oxşar rol oynayır.

AƏM və Avropa Komissiyası müvafiq olaraq AB-də AİB Sazişinin təsfiri və tətbiqi üçün məsuliyyət daşıyırlar və AATB Məhkəməsi və AATB Müşahidə Orqanı eyni dərəcədə şərh və izləmə üçün məsuliyyət daşıyırlar. AİB-AATB dövlətləri arasında AİB Sazişinin tətbiqi (AİB-AATB dövlətləri arasında və AİB-AATB dövlətləri daxilində), AB dövləti ilə AİB-AATB dövləti arasındakı mübahisələr hər iki məhkəməyə deyil, AİB Birgə Komitəsinə göndərilir. Yalnız Birgə Komitə üç ay ərzində bir qərar verə bilmədiyi təqdirdə, mübahisə edən tərəflər (mübahisə AB qanunlarına bənzər müddəalara aiddirsə) və ya arbitraj (bütün digər hallarda) qərar üçün birlikdə AƏM-nə təqdim edərlər.^[65]

AİB üçün orijinal plan "AİB məhkəməsi" olaraq (AİB məhkəməsi) (Avropa Məhkəməsinin beş üzvü və AATB ölkələrindən üç üzvdən ibarət olacaq və AƏM ilə funksional şəkildə birləşdiriləcək) AATB Məhkəməsi və ya AATB Nəzarət Təşkilatı olmamışdı.^[66] və Avropa Komissiyası bu rolları icra etməli idi, lakin AİB razılaşması üçün aparılan danışıqlar zamanı Avropa Ədliyyə Məhkəməsi Avropa Birliyi Şurasına məlumat verdi (Rəy 1/91), AİB məhkəməsinin AİB qanununun bir hissəsi olacaq AB qanunlarına münasibət bildirməsini düşündüklərini bildirdi. Müqavilələrin pozulması ola bilərdi və buna görə mövcud tənzimləmə yerinə hazırlanmışdır. Müşahidə Təşkilatı ilə danışıqlar aparıldıqdan sonra AƏM Rəy 1/92-də qanuniliyini təsdiqlədi.

AATB Katibliyinin qərargahı İsveçrənin Cenevrə şəhərində yerləşir. AATB Müşahidə Rəsmisi Belçikanın Brüssel şəhərində qərargahı var. AATB Court Lüksemburq qərargahı (Avropa Ədalət Məhkəməsinin qərargahı kimi və Avropa Komissiyasının mənzil-qərargahı kimi eyni yerdədirlər).

AİB və Norveç qrantları, İslandiya, Lixtenşteyn və Norveçin Avropadakı sosial və iqtisadi fərqləri azaltmaq üçün maliyyə töhfəsidir. 2004–2009-cu illərdə 1,3 milyard avroluq layihələr Mərkəzi və Cənubi Avropanın 15 faydalanan dövlətində həyata keçirilmişdir.

AB, İslandiya, Lixtenşteyn və Norveçi Daxili Bazarda bir araya gətirən Avropa İqtisadi Bölgəsinin (AİB) 2004-cü ildə genişləndirilməsi ilə birlikdə qurulmuş, AİB və Norveç qrantları, Brüsseldəki AATB Katibliyinin maliyyə əlaqələri idarəsinə bağlı olan Maliyyə Mexanizmi İdarəsi tərəfindən idarə edilmişdir.

• Avropa İttifaqı
• Avropa tarixi
• Avropa ölkələrinin siyahısı
• Avropa Şurası
• Avropada Təhlükəsizlik və Əməkdaşlıq Təşkilatı
• Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsi
• Şengen razılaşması
• Avropa Ədalət Məhkəməsi
• Avropa İttifaqının gələcəkdə genişlənməsi

• AİB Sazişinin mətni
• Norveçin AB-dəki nümayəndəliyinin saytında AİB haqqında məlum Arxivləşdirilib 2008-08-28 at the Wayback Machineat Arxivləşdirilib 2008-08-28 at the Wayback Machine
• AİB və Norveç qrantları
• AB və Avropa İqtisadi Bölgəsi