Albaniya

Bu məqalə Balkan yarımadasında yerləşən ölkə haqqındadır. IV əsr — b.e. 705-ci illərində Cənubi Qafqazda mövcud olmuş tarixi dövlət üçün Qafqaz Albaniyası səhifəsinə baxın.

Albaniya (alb. Shqipëria və ya Shqipëri), tarixi mənbələrdə Arnaudluq^[5], rəsmi adı Albaniya Respublikası (alb. Republika e Shqipërisë) — Balkan yarımadasının cənub-qərbində yerləşən ölkə. Adriatik və İoni dənizləri sahilərində yerləşir və şimal-qərbdən Monteneqro, şimal-şərqdən Kosovo, şərqdən Şimali Makedoniya və cənubdan Yunanıstan ilə həmsərhəddir. Tirana həm ölkənin paytaxtı, həm də ən böyük şəhəridir, sonrakı böyük şəhərləri arasında Durres, Vlyora və Şkoder yer alır.

Albaniya
Republika e Shqipërisë = Albaniya Respublikası
Bayraq Gerb[d]
Ti Shqipëri më jep nder, më jep emrin shqipëtar (Mənə şərəf verən Albaniyadır, mənə Alban adını verən Albaniyadır.)
Himn: Bayrağın ətrafında birləşənlər Bayrağın Marşı
Rəsmi dilləri	Alban dili[3]
Paytaxt	Tirana
İdarəetmə forması	Parlament respublikası
Prezident	İlir Meta [24.VII.2017 ~]
Baş nazir	Edi Rama [10.IX.2013 ~]
Sahəsi	Dünyada 145-ci
• Ümumi	28748 km²
• Su sahəsi (%)	4.8%
Əhalisi
• Əhali	3 200 min [1] nəfər (137-ci)
• Siyahıyaalma (1.X.2011)	2 800 138[2] nəf.
• Sıxlıq	111 nəf./km² (63-cü)
ÜDM (AQP)
• Ümumi	26.73 milliard dollar  (122-ci)
• Adambaşına	8 200 dollar  (131-ci)
İİİ (2007)	0.801 (artış; 68-ci)
Valyuta	Albaniya leki
İnternet domeni	.al
ISO kodu	AL
BOK kodu	ALB
Telefon kodu	+355
Saat qurşaqları	UTC+01:00
Nəqliyyatın yönü	sağ[d][4]
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Ölkənin 28,748 km² ərazisində müxtəlif iqlim, geoloji, hidroloji və morfoloji şərait mövcuddur. Albaniya landşaftı ilə əhəmiyyətli müxtəlifliyə malikdir, belə ki burada Alban Alpları, Korab, Skanderbeq, Pind və Keravniya kimi qarlı dağlardan tutmuş Aralıq dənizi boyunca yerləşən Adriatik və İoni dənizlərinin qızmar və günəşli sahilərinə qədər rast gəlmək olar.

Albaniya müxtəlif vaxtlarda illiriyalılar, frakyalılar, yunanlar, romalılar, bizanslılar, venesiyalılar və osmanlılar kimi müxtəlif sivilizasiyaların məskunlaşdığı yer olub. 12-ci əsrdə Albanlar Arberiya muxtar knyazlığını qurdular. Albaniya krallığı və Albaniya knyazlığı 13–14-cü əsrlər arasında formalaşmışdır. Osmanlıların Albaniyanı 15-ci əsrdə zəbt etməzdən öncə İskəndər bəyin başçılıq etdiyi albanların osmanlılara qarşı müqaviməti Avropanın əksər hissəsində rəğbətlə qarşılanırdı. Albaniya beş əsrə yaxın Osmanlı hakimiyyəti altında qaldı və bu müddət ərzində bir çox albanlar (arnautlar kimi də tanınırdılar) imperiyada, xüsusən Cənubi Balkanlarda və Misirdə yüksək vəzifələrə yiyələnmişdilər. 18–19-cu əsrlər arasında həm mənəvi, həm də intellektual güc toplayan albanlara aid edilən mədəni inkişaf Alban İntibahının yaranmasıyla nəticələndi. Balkan müharibələrində Osmanlıların məğlubiyyətindən sonra müasir Albaniya milli dövləti 1912-ci ildə müstəqilliyini elan etdi.^[6] 20-ci əsrdə Albaniya Krallığı faşist Almaniyasının protektoratına çevrilməzdən əvvəl Böyük Albaniyanı təşkil edən İtaliya tərəfindən işğal edildi. 20-ci əsrdə Albaniya kralllığı İtaliya tərəfindən işğal edildi və Böyük Albaniya krallığı yarandı, daha sonra isə ölkə Nasist Almaniyasının protektoratına çevrildi.^[7] İkinci Dünya müharibəsindən sonra Ənvər Xoca Albaniya Xalq Sosialist Respublikasını yaratdı, ölkədə xocaçılıq ideyalogiyası sürməyə başladı. 1991-ci ildə baş verən çevriliş nəticəsində Albaniyada kommunizmin sonu gəldi və müasir Albaniya Respublikası peydə oldu.

Albaniya unitar parlamentar konsitutsiyonal respublikadır və inkişaf etməkdə olan ölkədir, ölkə iqtisadiyyatında aparıcı rol xidmət sektoruna məxsusdur, önəmcə ikinci sahəsi isə istehsaldır.^[8] Ölkə 1990-cı ildə kommunizmin sona çatmasından sonra mərkəzləşdirilmiş planlaşdırmadan bazar əsaslı iqtisadiyyata keçid prosesi ilə üzləşdi.^[9][10][11] Albaniya öz vətəndaşlarına universal səhiyyə xidməti və pulsuz ibtidai və orta təhsil təqdim edir.^[12] Albaniya BMT, Dünya Bankı, UNESCO, NATO, Ümumdünya Ticarət Təşkilatı, Avropa Şurası, ATƏT və İslam Əməkdaşlıq Təşkilatına üzv ölkədir. 2014-cü ildən Avropa İttifaqına üzvlüyə rəsmi namizəddir. Qara Dəniz İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatı və Aralıq dənizi İttifaqı da daxil olmaqla Enerji Birliyinin qurucu üzvlərindən biridir.

Əsas məqalə: Albaniya (toponim)

Albanlar öz ölkələrini "Şipri", yəni "Qartallar diyarı", yerli sakinləri isə "Şiptar" adlandırırlar. Albaniya özü isə illiriya sözü olub "oba" — "kənd" deməkdir.

Sovet dövrünə aid Azərbaycandilli mənbələrdə Arnaudluq adlandırılmışdır.^[13]

Əsas məqalə: Albaniya tarixi

Bir neçə dəfə Bizans İmperatorluğu və Bolqarlar arasında əl dəyişdirən ölkə, 1272-ci ildə I Carlo tərəfindən işğal edildi. Osmanlılar 1514–1517-ci ildə Albaniyası Venedikliler deyil qəti olaraq götürdülər. İskəndər Bəy deyilən Yorgi Kostriota 1443–1468-ci illərdə Osmanlı hakimiyyətinə qarşı baş verən üsyanı idarə etmişdir. Albaniyada islamlaşma müddəti XVI əsrin ortalarına qədər sürmüşdür.

Albanlar 28 noyabr 1912-ci ildə Avlonya (Vlora)da müstəqilliklərini elan etmişlər. İsmayıl Kamal Vlora ilk hökumətin başçısı olmuşdur. Serblərin şimal Albaniya torpaqlarında irəliləməsi Avstriya-Macarıstan imperatorluğunu, Yunanıstanın Vlora daxil cənub Albaniyası işğal etmək istəməsi də İtaliyanı narahat etmişdir. Qarşıdurmanın Avropanın bütününü içinə götürəcək bir döyüşə çevrilməsini önləmək istəyən İngilislərin çağırışıyla, Londonda Balkan ölkələrinin də qatıldığı bir yığıncaq təşkil edilmişdir. Nəticədə dekabr 1912-ci ildə Albaniyanın müstəqilliyi tanınmışdır. Ancaq, Albanların əksəriyyəti meydana gətirdiyi Kosova, Serbiyaya buraxılmışdır. Yunanıstan sərhədi isə 1913-cü ildə beynəlxalq bir komissiya tərəfindən təyin olunmuşdur. iyun 1924-cü ildə çıxan qiyam ilə ölkəni tərk etmək məcburiyyətində qalan Baş nazir Zogo 6 ay sonra Yuqoslaviyanın dəstəyi ilə geri dönərək, bir diktə rejimi qurmuş, əvvəl Respublika başçısı (1925–1928) sonra isə, Kral (1928–1939) olmuşdur.

1939–1943-cü illərdə İtalyanlar, 1943–1944-cü illərdə Almanlar tərəfindən işğal edilən Albaniya, 1941-ci ildə qurulan Albaniya Kommunist Partiyasının səyləriylə xilas oldu. Ənvər Hoca və Məmməd Şehunun rəhbərliyindəki ölkə 1946da Xalq Respublikası oldu və sosialist inqilaba yönəlmişdir.

Əkinçiliyin kollektivizasyonu 1959-cu ildə az qala tamamlanmışdır. 1965–1970-ci illəri isə "İdeoloji İnqilab" ilə keçmişdir. Sırasıyla Yuqoslaviya (1948), Sovetlər Birliyi (1961) və Çinlə (1978) bağlarını qoparan Albaniya xarici dünyadan hamısıyla təcrid bir ölkə halına gəlmiş, Ənvər Hoca ölümündən sonra yerinə Ramız Əliyə keçmişdir. (1985)

Çox partiyalı nizama keçmə hazırlıqları 1990-cı ildə sürətlənmiş və 7 aprel 1991-ci ildə edilən ilk seçkiləri qazanan Əmək Partiyası Hökuməti, İyunda partlayan ümumi tətil sonunda istefa vermək məcburiyyətində qalmışdır. Əmək Partiyası daha sonra adını Sosialist Partiyaya çevirmişdir. Bir koalisiya hökuməti quruldusa da uzun ömürlü olmamış, mart 1992-ci ildə edilən ümumi seçkiləri Sali Berişa rəhbərliyindəki Demokratik Partiya qazanmışdır.

aprel 1992-ci ildə Ramız Əliyə istefa vermiş və yerinə 9 aprel 1992-ci ildə Dövlət Başçısı seçilən Berişa gəlmişdir. 24 iyul 1997-ci ildən etibarən Dövlət Başçılığı vəzifəsini Rəcəb Meydanı icra etmişdir. Bu vəzifəni 24 iyul 2002-ci il seçkisində Alfred Moisiu götürmüşdür.

Albaniya 28,750 kvadrat kilometr sahəyə sahib bir ölkədir. Qonşuları şimalda 287 kilometr ilə Serbiya və Monteneqro, şimal və şərqdə 151 kilometr ilə Makedoniya Respublikası, cənub və cənub-şərqdə 282 kilometr ilə Yunanıstan dır. Adriatik dənizi və İon dənizi nə sahili olan ölkənin 362 kilometr sahili vardır. İtaliya dan 100 kilometrlik Otranto Boğazı ilə ayrılar.

Onun ümumi ərazisinin 70%-dən çoxunu dağlıq hissə təşkil edir.^[14] 2000 m-dən çox yüksəkliklərə malik çoxlu sayda zirvəsi var. Ən hündür nöqtəsi Korab dağıdır (2753 m). Ölkənin sahilətrafı ərazisi Aralıq dənizi iqlimi şərqə tərəf getdikcə kontinental iqlimlə əvəz olunur. Orta temperatur Yanvar ayında –8–9 °C, iyul ayında isə +24–25 °C təşkil edir.

Albaniyanın ən böyük çayı olan Drin ölkənin şimal əraziləri ilə axır. Bundan başqa Albaniyanın Mati, Şkumbini, Vyosa və Semani kimi çayları da var. Balkan yarımadasının üç ən böyük gölü hissəvi olaraq Albaniyada yerləşir. Üçdə bir hissəsi Albaniyanın ərazisinə düşən və ölkənin ərazisinə düşən hissəsinin sahil xətti boyu uzunluğu 57 km. olan Skadar gölü şimalda – Monteneqro ilə sərhəddə yerləşir. Albaniya ilə Makedoniyanın arasında bölünmüş Oxrid gölü 289 m. dərinliyə malikdir. Zəngin flora və faunası olduğu üçün göl YUNESKO tərəfindən qorunur. Prespa gölü ölkənin cənubunda yerləşir və üç ölkəyə: Albaniya, Makedoniya Respublikası və Yunanıstana məxsusdur.

Ölkənin florasında 3000-dən çox bitki növü var. Sahil ətrafı ərazilər cəngəllik və kolluqlarla örtülmüşdür. Albaniyanın üçdə bir hissəsi (əsasən dağlıq əraziləri) meşəliklərlə zəngindir. Meşələrində Qonur ayılar, canavarlar, çaqqallar, vaşaq və meşə pişikləri, çöl donuzları, cüyür və marallar var. Sahilətrafı rayonlarda çoxlu miqdarda su quşları var.

Albaniyanı dörd əsas bölgəyə bölmək olar: Şimali silsilə, Mərkəzi silsilə, Cənubi silsilə və Qərbi ovalıqlar. Topoqrafik xüsusiyyətlər malik zonalları Dinar Alpları, Seranian, Korab, Pindus və Skanderbeg dağlarıdır.^[15] Ən yüksək zirvəsi Makedoniya Respublikası ilə sərhəddə yerləşən, dəniz səviyyəsindən 2,764 metr yüksəklikdə olan Korab dağıdır. Bu zirvə Avropada bir neçə ölkənin ən yüksək zirvəsi olan iki zirvədən biridir.^[16] Avropadakı ən məşhur dağ zirvələri siyahısında 18-ci sıradadır.^[17]

36 reti (rayon), 12 dairə (qark): Bərat, Blyora, Girokastra, Dibra, Durres, Korça, Kukes, Leja, Tirana, Fiyeri, Şkoder, Elbasan.

Əsas məqalə: Albaniya şəhərlərinin siyahısı

ÜDM həcmi 2005-ci ildə 6,9 milyard avro təşkil edib. Bu isə əhalinin hər nəfərinə 1,9 min avro deməkdir. Albaniya, sənayecə inkişaf etməmiş, aqrar ölkədir.

İqtisadiyyatdakı üstünlüklər; neft yataqlarının və təbii qazın olması, xarici dövlətlərə pul köçürmələri, iqtisadiyyatın özəlləşmədən sonra inkişaf etməsi.

İqtisadiyyatda zəif tərəflər: infastrukturun daxili inkişafına görə, xarici investorların ölkəyə cəlb edilə bilməməsi.

Albaniya, Avropanın ən kasıb ölkələrindən biridir. Ölkənin yolları çox acınacaqlı vəziyyətdədir. Əksər yaşayış evlərinin əsaslı təmirə ehtiyacı var. Əsas xarici iqtisadi partnyorları, İtaliya, Yunanıstan, Almaniya, Türkiyə, Makedoniya Respublikasıdır. Xarici ticarətin 90%-i Avropa Birliyi ölkələrinin payına düşür.

Albaniya əhalisinin milli tərkibi

Etnik qrup	Sayı, 2011 sa.[2]	Nisbəti, 2011 sa.[2]
cəmi	2 800 138	100 %
alban	2 312 356	82.58 %
yunan	24 243	0.87 %
qaraçı	8 301	0.3 %
arumın	8 266	0.3 %
makedoniyalı	5 512	0.2 %
misirli	3 368	0.12 %
monteneqrolu	366	0.01 %
digər	2 644	0.09 %
c.v.i.[18]	390 938	13.96 %
m.m.g.[19]	44 144	1.58 %

Dövlət dili olan alban dili, Hind-Avropa dil ailəsində xüsusi bir qrup təşkil edir. Alban dilində latın, yeni və qədim yunan, roman, cənubi slavyan və türk dillərindən çoxlu sayda keçmə sözlər vardır. Alban dilinin 2 dialekti mövcuddur. Bunlar qeq və tosk dialektləridirlər. Müasir ədəbi alban dili XIX əsrin sonunda hər iki dialektin əsasında formalaşmışdır. Amma tosk dialekti daha geniş formada yayılmış və 1945-ci ildən etibarən rəsmi dil elan edilmişdir.

Albaniya əhalisinin ana dilləri

Dil	Danışanların sayı, 2011 sa.[20]	Nisbəti, 2011 sa.[20]
cəmi	2 800 138	100 %
albanca	2 765 610	98.767 %
yunanca	15 196	0.543 %
makedonca	4 443	0.159 %
qaraçıca	4 025	0.144 %
arumınca	3 848	0.137 %
türkcə	714	0.025 %
italyanca	523	0.019 %
serb-xorvatca	66	0.002 %
digər	1 870	0.067 %
a.d.g.[21]	3 843	0.137 %

Albaniya əhalisinin etiqad etdiyi dinlər

Din və ya məzhəb	Etiqad edənlərin sayı, 2011 sa.[22]	Nisbəti, 2011 sa.[22]
cəmi	2 800 138	100 %
müsəlman	1 587 608	56.70 %
bəktaşi	58 628	2.09 %
katolik	280 921	10.03 %
ortodoks	188 992	6.75 %
evangelist	3 797	0.14 %
digər xristian	1 919	0.07 %
m.o.i.[23]	153 630	5.49 %
ateist	69 995	2.50 %
digər	602	0.02 %
c.v.i.[18]	386 024	13.79 %
d.e.g.[24]	68 022	2.43 %

Tiranadakı Tirana Dövlət Universiteti 1957-ci ildən fəaliyyətə başlamışdır. Burada həmçinin kənd təsərrüfatı, ikiillik pedaqoji institutları, politexnik, kənd təsərrüfatı texnikumları, tibbi və pedaqoji məktəblər, ali dram və tətbiqi incəsənət məktəbi yerləşir.

Cəmi 50 partiya var.

1. Albaniya Sosialist Partiyası – ASP (1991), lider: F. Nano, P. Milo

2. Albaniya Demokrat Partiyası – ADP (1990), sədri: S. Berişa

3. Albaniya Sosial-Demokrat Partiyası – ASDP (1991), sədri: S. Ginuşi

4. İnsan haqları üçün birləşmiş partiya – (1991), sədri: V. Dule

5. Demokratik alyans – (1992), sədri: N. Çeka

Ali qanunverici orqan – Küvend (Birpalatalı Xalq məclisi);

Ali icraçı orqan – Nazirlər Soveti;

Nazirlər Sovetinin sədri – Fatos Nano.

Albaniya Silahlı Qüvvələri 1912-ci ildə Albaniyanın müstəqillik əldə etməsindən sonra yaradılmışdır. 1988-ci ildə 65 min nəfər olan aktiv hərbi qüvvələrin sayı 2009-cu ildə 14.500 nəfərə endirilmiş, məcburi hərbi xidmət isə 2010-cu ildə ləğv olunmuşdur.^[25]

3 aprel 2008-ci ildə NATO-ya üzvlük üçün dəvət alan Albaniya, 1 aprel 2009-cu ildən bu yana NATO üzvüdür. İllik hərbi xərcləri 2017-ci il məlumatlarına əsasən 138 milyon dollardır ki, bu da ÜDM-nin 1,1%-ni təşkil edir.^[26]

Albaniyanın ədəbiyyatı müasir Albaniya ərazisində və onun sərhədlərindən kənarda formalaşmışdır. Alban xalq ədəbiyyatı epik qəhrəmanlıq dastanları, tarixi və lirik nəğmələr, mərasim nəğmələri, atalar sözü və s. ilə zəngindir. Alban dilində dövrümüzədək gəlib çatan ilk yazılı abidə — "Xaç suyuna salınmanın formulu" (1462), ilk kitab — "Meşari" (Qjon Buzuku tərəfindən tərcümə olunmuş dini mətnlər — "Dua kitabı", 1555) hesab edilir. XVI–XVII əsrlərdə Pyotr Budi, Marin Barleti, Pyotr Boqdani tarixi, dini-didaktik və epistolyar janrda əsərlər yaratmışlar. XVIII əsrdə alban ədəbiyyatında Yaxın Şərq mədəniyyətinin təsiri ilə satirik, mənəvi və məişət məzmunlu improvizasiyalı beyteji janrı yaranmışdır. Şairlərdən Frakula, Həsən Ziko Kamberi, M. Çami, S. Naibinin yaradıcılığı Şərq, xüsusən türk və fars poeziyası ilə sıx bağlı olmuşdur. Onların əsərlərində məhəbbət və təbiətin tərənnümü ilə yanaşı, ictimai motivlər də müəyyən yer tutur. XVI əsrdən İtaliyada yaşayan albanlar (arbereşlər) arasında da ədəbiyyat inkişaf etmişdi. XIX əsrdə arbereşlərdən İ. De Rada, Q. Dara (kiçik), Zef Serembe və başqalarının şeir və poemaları yayılmışdı. XX əsrin əvvəllərində alban ədəbiyyatında yeni janrlar meydana gəlmiş (poeziyada — ballada, elegiya, sonet, lirik-epik poema; nəsrdə — epik dram, məişət komediyaları), Fan Stilian Noli, Mitruş Kuteli və başqalarının yaradıcılığında realizm ənənələri güclü olmuşdur. Milli azadlıq mübarizəsi dövründə (1939–44) Albaniyada müqavimət ədəbiyyatı inkişaf etmişdir. 50 −60-cı illərdə Albaniya ədəbiyyatında faşizmə qarşı mübarizədən, ölkədəki ictimai dəyişikliklərdən bəhs edən əsərlər yazılmışdır (D. Şuteriçi, F. Qyata, Pyotr Marko, Sterjo Spasse və başqaları). "Alban xalq nağılları", "Alban yazıçılarının hekayələri", F. Qyatanın "Tana" povesti (hər üçü 1958), Sterjo Spassenin "Onlar tək deyildilər" romanı (1961), həmçinin Anton Zako Çayupi, Naim Fraşeri və başqalarının bəzi şeirləri Azərbaycan dilinə tərcümə edilmişdir.

• Cabir Məmmədov. "Avrasiyanın islam dövlətləri". Bakı,2000. "Azərbaycan Milli Ensiklopediyası" Elmi Mərkəzi. B., 2009