Paris sazişi — BMT-nin İqlim Dəyişmələri haqqında Çərçivə Konvensiyasına əsasən 2020-ci ildən atmosferdəki karbon dioksidin azaldılmasına dair tədbirləri tənzimləyən bir razılaşma. Razılaşma, Paris İqlim Konfransı zamanı Kioto protokolunun əvəzinə hazırlanmış və 12 dekabr 2015-ci ildə konsensusla qəbul edilmiş və 22 aprel 2016-cı ildə imzalanmışdır[1][2][3]. Konfransın aparıcısı, Fransa Xarici İşlər Naziri Loran Fabius, bu "iddialı və balanslı" planın qlobal istiləşmənin yavaşlaması yolunda "tarixi bir dönüş nöqtəsi" olduğunu söylədi[4].
Paris sazişi | |
---|---|
İmzalanma tarixi | 12 dekabr 2015 |
İmzalanma yeri | |
Tərəflər | Çin, Rusiya, Hindistan, Yaponiya, Tunis, Almaniya Federativ Respublikası, Kanada, Cənubi Koreya, Fransa, İran, Türkiyə, Çexiya, Andorra, Avstraliya, Avropa İttifaqı |
Dilləri | ingilis dili, ərəb dili, ispan dili, Çin dili, rus dili, fransız dili |
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar |
Razılaşmanın məqsədi (2-ci maddəyə görə) Birləşmiş Millətlər Təşkilatının İqlim Dəyişikliyi Çərçivə Konvensiyasının "tətbiqini artırmaq", xüsusən qlobal orta temperatur artımını 2 °C-dən "çox aşağıda" saxlamaq və məhdudlaşdırmaq üçün "səy göstərmək" temperatur 1,5 °C-yə yüksəlir.
Razılığa gələn tərəflər СО2 emissiyalarının zirvəsinə "ən qısa müddətdə" çatmalı olduqlarını elan etdilər.
İştirakçı ölkələr elan olunmuş ümumi hədəfə çatmaq üçün verdikləri töhfələri fərdi qaydada müəyyənləşdirir və hər beş ildən bir yenidən nəzərdən keçirirlər. Saziş, hazırda təklif olunan milli töhfələrin qeyri-adekvatlığına və yenidən işləndikcə "həvəs" və "irəliləməyə" istinad edilir. İstər milli hədəflərin elan edilməsi ilə əlaqədar, istərsə də onlara çatmaq öhdəliyini təmin etmək üçün heç bir icra mexanizmi nəzərdə tutulmayıb.
Müasir elmi konsepsiyalara görə, müəyyən bir istiləşmə həddi və onu aşmamaq ehtimalı ilə birlikdə mövcud emissiya büdcəsinin ölçüsünü, yəni gələcək ümumi СО2 emissiyalarını təyin edir. İqlim modelləşdirməsi göstərir ki, XXI əsrdə 2 °C ehtimalının ən azı 50% -i əldə edilə bilmək ərəfəsindədir və 1,5 °C-lik ehtimalın 80%-i üçün emissiya büdcəsi sıfırdır[5][6][7].
Pəhriz vərdişlərinin dəyişdirilməsi (bitki ilə zəngin bir pəhrizə keçmək; kalori istehlakının optimal səviyyəyə endirilməsi), qida tullantılarının 50% azaldılması, habelə kənd təsərrüfatı təcrübələrinin modernləşdirilməsi (məhsuldarlığın 50% artırılması, qida istehsalının karbon izinin azaldılması))% 67 şansla 2100-cü ilə qədər 2 °C-lik bir temperatur artımının qarşısını almaq (2050-ci ilə qədər bütün qeyri-ərzaq emissiyalarının sıfıra endiyini düşünmək)[8].