XİTABƏT

is. [ ər. ]
1. Xətiblik.
2. Səlis və aydın nitq söyləmə qabiliyyəti.
Ey süxəndanan, bu günlər bir hidayət vəqtidir! Ülfətü ünsiyyətə dair xitabət vəqtidir! M.Ə.Sabir.

□ Xitabət kürsüsü – natiq üçün düzəldilmiş xüsusi hündür yer.
Qurban ağır-ağır ayağa durub xitabət kürsüsünə yaxınlaşdı. İ.Şıxlı.
Bir stəkan təmiz su; Bir xitabət kürsüsü; Ürəyimin gur səsi; Dalğa-dalğa yayılsın; Yer də, göy də ayılsın! X.Rza.

XİTABƏN
XİTABNAMƏ

Значение слова в других словарях

амбразу́ра о́тпуст переориенти́роваться попа́рно сироти́нка ушмыгну́ть эталони́роваться яче́йчатый антрепренёрша белое мя́со плодоовощево́д поосла́бнуть сто́ечный ча́шник пыран Angora cat conventional war from hidels leaf beetle Saint Gotthard thermaesthesia xerophily конвент помертвелый