YABANÇI
1. прил. ччара, маса, яд (мес. кас, уьлквеяр); // таниш тушир, течир; 2. сущ. ччаради, яд кас.
sif. Özgə, yad. Yabançı adam. Yabançı ölkələr. – Ərində yabançı qadın iyini duyduğu zaman Maya çılğıncasına vuruşmaq, çarpışmaq istədi
Tam oxu »прил. 1. чуждый. Hər şey ona yabançı görünürdü всё казалось ему чуждым, yabançı məfkürə (ideologiya) чуждая идеология, yabançı ünsürlər чуждые элемент
Tam oxu »I. i. stranger, alien; foreigner II. s. strange; alien, foreign ~ adam a strange man, a foreigner; ~ olmaq to be* strange / alien; ~ elementlər alien
Tam oxu »is. étrang//er m, -ère f ; ~ adam intrus m, -e f ; ~ məfkurə idéologie f étrangère
Tam oxu »YABANÇI – DOĞMA Oxuya bilməzsən, çünki bu həriflər artıq sənə yabançıdır (C.Cabbarlı); Heç kəs inanmaq istəmirdi ki, Fariz mənim doğma qardaşımdır (Y
Tam oxu »