[“yey”dən] къадим. мад хъсан, мадни иер, мадни гуьзел.
“Yey”dən üst. dər. qəd. Daha eyi, daha yaxşı, daha gözəl. Bağiban, gər meyl qılmam sərvinə, məzur tut; Sərvdən yeyrək gəlir ol qaməti-mövzun mana
yeyrək