ÇAŞQIN

sif. Çaşıb qalmış, nə edəcəyini bilməyən, özünü itirmiş. Çaşqın adam.
– Anam çaşqın (z.) bir hal ilə dedi… S.S.Axundov.
Odunçuoğlu çaşqın bir halda dayanıb durdu. Ə.Məmmədxanlı.

// Heyrət içində qalmış.

Синонимы

  • ÇAŞQIN bax: çaşbaş
ÇAŞKA-LOŞKA
ÇAŞQIN-ÇAŞQIN

Значение слова в других словарях