ÇAŞQIN

sif. Çaşıb qalmış, nə edəcəyini bilməyən, özünü itirmiş. Çaşqın adam.
– Anam çaşqın (z.) bir hal ilə dedi… S.S.Axundov.
Odunçuoğlu çaşqın bir halda dayanıb durdu. Ə.Məmmədxanlı.

// Heyrət içində qalmış.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÇAŞQIN bax: çaşbaş
ÇAŞKA-LOŞKA
ÇAŞQIN-ÇAŞQIN

Digər lüğətlərdə

аксельба́нты куда́ уж переадминистри́рование посы́льщик прича́лить пролёточка самоду́рствовать смазли́вость стандартизова́ть умоло́т вы́пот гужева́ться гульня́ кисть комбина́т подкопа́ть разли́вочный самовыраже́ние усме́шливо athlete's heart dualism grossness gutter-child нейтральный разметать