ÇEŞMƏ
[fars.] сущ. 1. чешме, булах, вис; // чешмедин (мес. яд); 2. пер. чешме; ** göz çeşməsi вилин чешме (вилин нагъв къведай чка, нериз мукьвал пай).
is. [fars.] 1. Yerin altından sızıb çıxan su mənbəyi; bulaq, qaynaq. [Çinarların] arasından çıxan sərin çeşmə çınqıl daşların üzərindən xoşahəngli bir
Полностью »I сущ. родник: 1. ключ, водный источник, бьющий, текущий из глубины земли 2. перен. то, что является источником чего-л
Полностью »I (İmişli, Lənkəran) 1. göz (evə aiddir). – Bı il iki çeşmə öy tikmişuğ 2. göz (balıq torunda). – Torun çeşməsi dağılıb, iplik gəti düzəldəg II (Ordub
Полностью »f. bulaq, qaynaq. Çeşmei-xurşid günəşin dairəsi; çeşmei-heyvan bax çeşmei-həyat; çeşmei-həyat həyat çeşməsi, dirilik çeşməsi
Полностью »