ÜZLƏMƏK
гл. 1. ччин чӀугун, ччинал са затӀ алкӀурун; ягъун, ттун, кутун (мес. цла, чиле мармар); 2. винелай цун, чӀулаварун, пурпу авун, хъуьтуьларун (накьв, ччил); 3. хкягъун, са затӀунин лап хъсанбур, лап ирибур хкудун, ччара авун.
f. 1. Üz çəkmək, üzünə bir şey yapışdırmaq, çəkmək. Divarı ağ daşla üzləmək. Meydanı mərmərlə üzləmək
Tam oxu »глаг. 1. обивать, обить (обтягивать, обтянуть чем-л.) 2. лицевать, облицовывать, облицевать (покрывать, покрыть, отделывать, отделать какое-л
Tam oxu »