ÜZRLÜ

ÜZRLÜ (icazəsi olan) Ancaq yenib-qalxan döşünü əli ilə basaraq, qızışmış mühakiməsini toplamaq, üzrlü bir bəhanə ilə içəri girmək üzərində dayandı (S.Rəhimov); MƏZUR [Şeyx Sənan:] Məni, şeyxim, bağışla, məzurim; Çünki məğrur, həm də mənvurim (H.Cavid); SƏBƏBLİ.

ÜZMƏK
ÜZRSÜZ

Значение слова в других словарях