şaqqıldamaq
şaqqıldamaq
гл. 1. чӀвякьрякьун (мес. цӀайлапади); тӀекьрекь авун, цӀакьракь авун (мес. кузвай кӀарасри); 2. чӀакьракьун; пӀакьракьун; жакьракьун (мес
Tam oxu »f. 1) claquer vi ; onun dişləri şaqqıldayır ses dents claquent ; 2) tonner vi ; toplar şaqqıldayır canons m pl claquent
Tam oxu »f. 1. to laugh loudly, to roar; 2. to crack; to chatter; 3. to snap, to chatter; Onun dişləri şaqqıldayır His / Her teeth are chattering
Tam oxu »глаг. 1. щёлкать, щёлкнуть: 1) производить, произвести короткий сухой звук резким ударом, хлопком, толчком
Tam oxu »f. 1. Şaqqıltı səsi çıxarmaq. Dağların başında gurultu güclənir, ildırım şaqqıldayır, yeri-yurdu tərpədirdi
Tam oxu »1. трещать, щелкать; 2. петь, щелкая (о соловье); 3. перен. разразиться хохотом;
Tam oxu »