ƏLAMAN
[ər.] 1. “куьмек ая, куьмекдиз ша” манада куьмекдиз эверун къалурдай междометие; гьаяман; 2. сущ. мидад, куьмек; ** əlamanda olmaq (qalmaq) са чарани амачиз аламукьун, вуч ийидатӀа течиз амукьун, кӀеве гьатун, гзаф четин везиятда хьун.
[ər.] 1. Yardıma, imdada, köməyə çağırış bildirən nida. Əlaman, qurd inəyi dağıtdı! – Nə qəflətdir bu səndə, ey sitəmgər, cövrü zülmündən; Sərasər yer
Tam oxu »I межд. на помощь! помогите! спасите! II сущ. спасение. Əlamanım buradadır моё спасение здесь ◊ əlaman çağırmaq взывать о помощи, призывать на помощь,
Tam oxu »I. i. 1. (yalvarış) entreaty; ~ etmək to entreat; 2. d.d. (şikayət) complaint; ~da qalmaq to be* in a desperate situation; to be* in great difficultie
Tam oxu »