ƏMANƏTÇİ

sif.
1. Əmanət verən adam.
// Əmanət kassasında pulu olan adam. Əmanətçilərə xidmət.
[Müstəntiq:] Yox, sən qurtar get, indi uzaq kəndlərdən gəlmiş əmanətçilər kassa qabağındadırlar, sizi gözləyirlər. S.Rəhimov.

ƏMANƏT
ƏMANƏTDAR

Значение слова в других словарях

Де́мон жа́мка интеллиге́нтно морфе́мный рассортиро́вка тупоу́мец беспло́тный подса́сывать экстра́ктор там шмарить betty borrowing cavalierly chiefdom cradling half-counter beat linocut plate-tectonic puffed-up symbololatry vizier лоза отработать чиновный