ƏMRAZ

is. [ ər. “mərəz” söz. cəmi] köhn. Azarlar, xəstəliklər. Sirayətli əmraz.
– Mən çəkirəm onun işvəylə nazın; Gör canda artırdı necə əmrazın. Aşıq Maqsud.

ƏMR₁
ƏMRİ-VAQE

Значение слова в других словарях