ƏSASLANDIRMAQ
гл. 1. бине эцигун (тун), темел эцигун, кӀеви темелдин винел туькӀуьрун; 2. делилламишун, чӀалахъ жедай делилралди (субутралди) мягькемарун, тестикьарун, делилар (субутар) гъун (къалурун); бинеламишун.
глаг. 1. обосновывать, обосновать, аргументировать. Öz fikrini əsaslandırmaq обосновать свое мнение, dəlillərlə (faktlarla) əsaslandırmaq обосновывать
Tam oxu »f. 1. Təməlini atmaq, bünövrəsini (özülünü) qoymaq, möhkəm təməl üzərində qurmaq. 2. İnandırıcı sübutlarla və ciddi dəlillərlə möhkəmləndirmək, təsdiq
Tam oxu »