sif. Əxlaqı çox yaxşı olan, əxlaq normalarına ciddi riayət edən; iffətli, ismətli, tərbiyəli. Əxlaqlı uşaq.
прил. 1. воспитанный. Əxlaqlı şagird воспитанный ученик 2. моральный (поступок) 3. высоконравственный
Полностью »s. 1. (yüksək mənəviyyatlı) (i.s.) of high moral standards; (ismətli) chaste; 2. (tərbiyəli) well-behaved, orderly
Полностью »ƏXLAQLI – POZĞUN Püstəxanım əxlaqlı, namuslu qadındır. Gözəl olmasına baxmayaraq, pozğun arvaddır (C
Полностью »