АЛАТУН

гл., -да, -на, -из, -зава; -0 || -а, -мир, -ин, -рай; алат тавун, ахлатун, ахлатмир, алат тахвун, алат хъийимир 1) вуч нелай-квелай са куьн ятӀани винел патал аламукь тавун. Абурни ( шаламар - А. Г.) яргъал фидачир, кьве йикъан къене пад-пад хьана чеб-чпелай кӀвачелай алатдай. А. Ф. Риза. Цларай гъуз атанвай рагъул. ятар, Са чкайрилай сувагъар алатна. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. 2) вуж-вуч нелай- квелай гьерекатда авайди кьулухъ туна вич вилик фин, акатун. Машин арабадилай алатна. Р 3) куьтягь хьун, акьалтӀун. Гьа икӀ са хейлин вахтар алатна. Ф. Шичан бике. Са кьадар вахтар алатна. А. Ф. Лянет. Гьа икӀ са гьафте алатна. ЛГ, 1992, 16. ӀV. Гьич алатич уьмуьрда а хажалат, А савдадал вун лап ягъалмиш жеди. С. С. Пис папар. Са кьадар вахтар алатна. А. Ф. Лянет. Са йис кьван вахт алатна. И. В. Вуж гьахъ я. Шел алахьда, циф алатда, рагъ жеда. Б. С. Женгерин рекьера къакъатун. 4) рахунра, гьисабунра ва мсб. дуьзгуьнвиливай къакъатун, ягъалмиш хьун. Мани ядайла, алатна. Р. Зун рекьелай алатнавайди я. А. Ф. Лянет. 5) вуж, вуч нелай чара хьун, къакъатун. Йикъарикай са юкъуз диде герек тир зун-вун къачуз базардиз фена. Диде алатайла, Шичан бикедиз гзаф шад хьана. Ф. Шичан бике. ЧӀехи шегьер я, инсанарни гзаф ава. Валлагь, зазни аял алатиз кичӀе я! Ф. Б. Филиал. БалкӀанрай хьиз, абурал алай ксарайни алат тийидай бугъу-бугъри «цӀаяр» акъудзавай. Б. Гь. Заз эвера. Алатзавач яр залай, КӀвал- югъ жедай вахт я лугьуз. Р. Р. Лезги халкьдин игитвилин эпос. Жува ам тадиз ягъа, тахьайтӀа чалай а душман алатдач. И. В. Зарафатни керчек.

* алатна фий кӀус кьилиз акъатуй (фикир гун тийин, кваз такьан ). Шумуд агъзур сефер вуна табнатӀа, Сад Аллагьдиз чида, гьелбет, дуьздаказ. Ви кьуьруькри гьикьванбуруз табнатӀа, Лугьуз рикӀяй: агъ, алатна фий я кас. Ж. Шумуд агъзур сефер вуна табнатӀа. * вич вичелай ~, вил ~, кьацӀалай ~, рикӀелай~.

АЛАТНА
АЛАФ

Digər lüğətlərdə