АФАР

сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра тинидин кьелечӀ кьве чкалдин арада я дуьгуь, я куьлуь авунвай хъчар туна чранвай недай затӀ. Хкадриз цӀаярилай, чкӀуриз ванер, Аялрив ацӀудай дагъларин ценер, Гьазур тир афар нез апаяр, хинер, АтӀайла сусари цӀийи тереяр. С. К. Яран сувариз. Афарар авун патал хъчарни кӀватӀ хъувуна, лацу халатни хутӀунна, симинал вегьена, хкведа кӀвализ. ЛГ, 2001, 19. VӀӀ.

АФА:
АФАРАРУН

Digər lüğətlərdə