нугъ. || АШКЪИ араб, туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) са нин ятӀани нихъ ва я квехъ ятӀани авай гьевес. Ашкъи гьавалу я, - ваз къарар авач. Е. Э. Билбил. КӀанивилин ашкъиди дерт кьуруриз, рикӀи гьанихь гадарзавай гьавадиз. И. И. Муьгьуьббат. 2) муьгьуьббат, кӀанивал. Ви ашкъидал за пияла хъвана, яр. Е. Э. Багьалу яр. Ашкъидин дерт я хьи зегьмет. Е. Э. Гуьзел Тамум. \[Шихрагьим\] Килиг, дуст! Зи вири яшайиш, шадвал, лугьуз хъуьруьн, кӀанивал, ашкъи - вири Саядперидилай аслу тир. С. С., С. М. СтӀал Саяд. Гьикьван вуна авуртӀани зулумар, "Ашкъ", Ашкъ" лугьуз за дуьньяда твада ван М. М. АкӀ жемир хьи. Ашкъидин рехъ алатна фад, Муьзеффераз кьуна на гьад. Муьгьуьббатдив агатна мад, Вав рахадай мез жеда жал? М. М. Жеда жал?
* ашкъи хьун гл., са кар авунал гьавалу хьун. Гагь ийиз на дяве саваш, Жеда ваз ашкъи, Дагъустан. С. С. Жезамач эхиз, Дагъустан. \[ЦӀарухва\]. Калхуздиз ашкъи аваз кхъенвайбуруз пакамахъ чна кьилдин собранидиз эверда. Гь. Гь. Колхоз.