ВЕКЬ

(-и, -е, -ер) 1. ot; векь ягъун ot çalmaq, ot biçmək; 2. quru ot, biçilmiş ot; векьин марк ot tayası; 3. biçənək; otlaq; * векьик акатун (векьик куткун) otuxmaq (məh.), ota düşmək, ot yeməyə başlamaq (otyeyən körpə heyvanlar haqqında); зулун векь bax зул.