ср (мн. времена) 1. vaxt, zaman, çağ; во всякое время hər vaxt; долгое время uzun zaman; вечернее время axşam çağı; 2. müddət, möhlət; дать время möhlət vermək; 3. zəmanə, dövr, əyyam; в старые времена qədim zamanlarda, qədim dövrdə; в новые времена yeni dövrdə; в наши времена bizim əyyamda (zəmanəmizdə); 4. fəsil, mövsüm; времена года ilin fəsilləri; 5. dan. hava; дождливое время yağışlı hava; ◊ время от времени, от времени до времени, по временам hərdənbir, bəzən; со временем vaxtilə, vaxtı gələndə; все время həmişə, daim; во время vaxtında; в то же время eyni zamanda; на время hələlik, müvəqqəti, əmanət; сколько времени? saat neçədir? с течением времени tədricən, zaman keçdikcə; в скором времени tezliklə, yaxında, yaxın gələcəkdə; убивать время vaxtını öldürmək; в одно время 1) bir vaxt, vaxtilə; 2) eyni zamanda; тем временем bu arada, bu anda, bu zaman, eyni zamanda; до поры до времени hələlik, bir vaxtadək; во все времена həmişə, əbədi; всему своё время hər şeyin (öz) vaxtı var; не вовремя vaxtsız; yersiz, münasibətsiz; в одно прекрасное время günlərin bir günündə, günlərin birində; по временам arabir, bəzən, vaxt-vaxt; в то время как halbuki; во время оно köhn. bir zamanlar, keçmişdə, vaxtilə, bir vaxt; (в) первое время ilk zamanlar, əvvəlcə, qabaqca, ibtidada; в свое время 1) vaxtilə, keçmişdə; 2) vaxtı gələndə, vaxtında; (в) последнее время son zamanlar, axır vaxtlarda; до сего времени bu vaxta qədər; bu vaxtacan, indiyəcən; все время həmişə, daim; ко времени vaxtında, zamanında; одно время bir vaxt; раньше времени vaxtından əvvəl, tez; самое время dan. lap vaxtı(dır), fürsət(dir); выиграть время bax выиграть.