сов. 1. atılmaq, sıçramaq, tullanmaq; atılıb minmək; вскочить в вагон atılıb vaqona minmək; 2. cəld durmaq, birdən qalxmaq, dik oturmaq; вскочил в испуге qorxudan dik atıldı; 3. pırtlamaq, əmələ gəlmək, çıxmaq; на лбу вскочила шишка alnımdan(-ndan) şiş çıxmışdır; ◊ вскочить в копеечку bax копеечка.
-скочу, -скочишь; св. см. тж. вскакивать, вскакивание 1) на кого-что, куда Прыгнуть на кого-, что-л., прыжком подняться куда-л.; вспрыгнуть. Вскочить на скамейку. Вскочить на подножку. Вскочить на кон
Tam oxu »1. къудгъунун, къудгъунна къарагъун. 2. хкадарна акьахун. 3. экъечIун (буьвел, твар); дакIуна кIерец хьиз акъатун; на лбу вскочила шишка пел кIерец хь
Tam oxu »