ГВОЗДЬ I
м (мн. гвозди) mıx, mismar; ◊ и никаких гвоздей dan. bəsdir! qurtardı! bitdi! vəssalam!; гвоздем засесть (сидеть) əl çəkməmək, başından çıxmamaq.
ГВОЗДЬ II
м məğz, əsas, ən başlıca cəhət, ən əsas cəhət.
ГВОЗДЬ I
м (мн. гвозди) mıx, mismar; ◊ и никаких гвоздей dan. bəsdir! qurtardı! bitdi! vəssalam!; гвоздем засесть (сидеть) əl çəkməmək, başından çıxmamaq.
ГВОЗДЬ II
м məğz, əsas, ən başlıca cəhət, ən əsas cəhət.
-я; мн. - гвозди, -ей; м. см. тж. гвоздик, гвоздок, гвоздевой, гвоздяной 1) Заострённый металлический (реже деревянный) стержень (со шляпкой на тупом конце), служащий для прикрепления, скрепления чего
Tam oxu »1. мих; мисмар. 2. пер. асул; диб; асул кьилинди. ♦ и никаких гвоздей разг. бес я! куьтягь! артух рахун герек туш!
Tam oxu »