ИГРА

1. см. играть. 2. машгъулат. 3. къугъун; уюн. ♦ раскрыть чью-нибудь игру садан уюн (гьилле, чинебан къастар) дуьздал акъудун; игра не стоит свеч алахъуник квач, жафа чIугуник квач, эцигай харжи (жафа) ацIур хъийидач; игра судьбы кьисметдин къугъун, кьисметдин уюн (яни бейхабар къаза, дуьшуьш); игра случая бейхабар къаза, дуьшуьш; игра воображения буш хиял.