ИЖДИВЕНИЕ

мн. нет нафакьа, хуьнуьх; состоять на чьѐм-нибудь иждивении садан нафакьадал алаз хьунухь, сада хуьзвайди яз хьунухь.
ИЖДИВЕНЕЦ
ИЖДИВЕНЧЕСКИЙ

Digər lüğətlərdə