ж 1. qığılcım; 2. parıltı; алмазные искры almaz parıltısı; искры снега qar parıltısı; 3. başqa rəngə çalar çil, xal (parça üzərində); 4. məc. nişanə, əlamət, işartı; искра надежды ümid işartısı; искра татанта qabiliyyət nişanəsi; ◊ искры из глаз посыпались gözlərindən od çıxdı; искра (божья) у кого, в ком. köhn. Allah vergisi.
цIерекIв, цIелхем. ♦ искры из глаз посыпались вилерикай цIарапIар хкатна, вилерал мичIивал акьалтай хьиз хьана
Tam oxu »-ы; ж. см. тж. искорка, искровой, искринка 1) Мельчайшая частичка горящего или раскалённого вещества. Искры от костра. Золотые искры. Искры гаснут в тёмном небе. Электрическая искра. (физ. вид электри
Tam oxu »