ЙИФ-ЮГЪ

1. gecə-gündüz; 2. məc. qəza, qəzavü qədər (insanın başına gələn hadisə); кьилел йиф-югъ атун başına qəzavü-qədər gəlmək; başına iş gəlmək; * йиф-югъ талгьана a) bütün günü və gecəni, vaxt bilmədən, gecə-gündüz bilmədən, gecə-gündüz: b) məc. daim, həmişə; йифер-къар акъудун (йифер-къар авун) a) gün keçirmək, gün sürmək, ömür sürmək, yaşamaq, dolanmaq; b) günü-günə satmaq, yubatmaq, gecikdirmək; c) yubanmaq, gecikmək (getdiyi yerdə); кьилел йиф-югъ гъун a) başına iş gətirmək, pislik eləmək, çıxılmaz vəziyyətə salmaq; b) gününü qara eləmək, həyatını zəhərləmək.