КЕМЕН

фарс, сущ.; -ди, -да; ар, -ри, -ра вагьши гьайвар кьаз гъуьрч ийидайла, абурал вегьедай еб, мерез. Кемендалди кьазва за хам таяр мад. А. С. ЦӀилиникай кемен туькӀуьрна Бубади ам са балкӀандин туьтуьниз вегьена. Къ. Къ. КӀири Буба.

* кемендиз вегьин гл., ни вуж, куьч. дустагъда тун, плен авун. Эй, КьепӀирви Гьаэюимурад, Кемендиз кьил вегьена хьи. Е. Э. Гьинава?

КЕМЕН
КЕМЕНЧИ

Digər lüğətlərdə