КЕФ

(-ини, -ина, -ер) kef; keyf, nəşə; кефиниз кӀан хьун kefi istəmək, arzulamaq, arzusunda olmaq; * кеф(ер) авун a) kefə baxmaq, vaxtını kefdə keçirmək, əylənmək; b) bax кеф(ер) чӀугун; кеф(ер) чӀугун a) kef çəkmək, kef etmək, əylənmək, nəşələnmək, şənlənmək; b) bax кеф(ер) авун; кефина хьун kefdə olmaq, başı kefə qarışmaq; (жуван) кефиниз килиг kefinə bax, necə istəyirsən, özün bil.