ЛАГЪЛАГЪЧИ

векъи; сущ.; -ди, да; -яр, -йри, -йра манасуз ва гзаф рахадайди. Куьргдин михеннатар, вафасуз инсанар, лагълагъчияр гатаз хьана, инсанриз тербия гуз хьана... М. М. Гь. ЧӀехи шаир. АммарикӀяй стха Гьайвазазни себзава: «Идани вуч авунай? Лагълагъчи, келледа ветӀ авай МухсутӀ зи чандал вегьена. А. И. Самур.

* лагълагъчи хьун гл., вуж, никай лагълагъардайди хьун. Абасакайни къе вуч ятӀани михьиз лагълагъчи хьанва. Гзаф рахазва ам. М. В. Гьарасатдин майдандал.

ЛАГЪЛАГЪАРУН
ЛАГЪЛАГЪЧИ

Digər lüğətlərdə