МАЛУМАРУН

гл., ни низ вуч; -да, -на; -из, -зава; - а, -ин, -рай, -мир; малумар тавун, малумар тахвун, малумар хъийимир. 1) хабар гун, малумат гун. \[Элдер\] За и кар лазим тир чкадиз малумарна хкведа. Гь. Гь. Адетдин къармахра. Рахунар давам хъувуна. Гьарда вичин фикир малумарна. А. И. Самур. Гадади, фу нез суфрадихъ ацукьнавайла, малумарна: - Дах, зун театральный институтдиз физва. З. Гь. Ахварай авудай аваз. - Усмидиз хва хьуни кумаз, ада ам вичин чкадал гележегда хан жедайди малумарна. З. Р, Гьажи Давуд. Къе заз гьарайна малумариз кӀанзава; багъривиливай магърумзавайбуру даим душманвалзава, мукъаят хьухь, инсанар. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. 2) тайинарун. Экскурсия мадни интересны хьун патал учителъницади конкурс малумарна. А. А. Умуд. Чун кулакар ва синифдин душманар я лугьуз малумарна. ЛГ, 2003, 2. Х. Самурдин там официальнидаказ тӀебиатдин памятник, милли парк яз малумарнаватӀани, ам са къатда тергзава. ЛГ, 2003, 22.ӀӀ. 3) винел акъудун, лугьун;

МАЛУМ
МАЛУМАТ

Digər lüğətlərdə