араб, сущ,; - ди, - да; - ар, - ри, - ра чиликай ва гьавадикай чпиз менфятлу затӀар къачуналди уьмуьр гьалзавай, чиляй экъечӀ завай затӀар (векьер-кьалар, кул-кус ва мсб). Адаз набататрин гзаф хесетар, абур пайда хьунин, чӀехи хьунин, тумламиш хьунин гзаф къайдаяр чир хьана. А. А. Умуд,... чи чӀурара менфятсуз са пабататни экъечӀнавач... ЛГ, 2002, 15. V. Набатат тумуникай икӀ арадал къвезва: тум, чӀварах галай цӀир - са шумуд пеш алай набатат чӀехи хьана, цуьк авунвай набатат, емиш алай набатат. З. К. ТӀебиат чирун.
* набататрин дуьнья ктаб., сущ. набататрикай гегьенш малуматар. Школадиз хъфидалди лап августдин эхирдалди ада Мичуринан ктаб кьиляй-кьилиз кӀелна, гзаф чкаяр кьвед-пуд сеферда тикрар хъувуна. Ктабди Селимаз икьван гагьди малум тушир набататрин дуьнья ачухна. А. А. Умуд.