ж müvəffəqiyyətsizlik, uğursuzluq.
-и; ж. Неблагополучный исход какого-л. дела; неуспех. Потерпеть неудачу. Дело обречено на неудачу. Всю поездку преследовали неудачи. Огорчённый неудачей.
агалкьунар тахьун; кар кьиле тефин; татугун; кар туькIуьн тавун
müvəfəqiyyətsizlik, uğursuzluk