сов. 1. şərt qoymaq, şərtləndirmək, asılı etmək; 2. səbəb olmaq; серьезное отношение к работе обусловило перевыполнение плана işə ciddi münasibət planın artıqlamasilə yerinə yetirilməsinə səbəb oldu.
сов. 1. şərt qoymaq, şərtləndirmək, asılı etmək; 2. səbəb olmaq; серьезное отношение к работе обусловило перевыполнение плана işə ciddi münasibət planın artıqlamasilə yerinə yetirilməsinə səbəb oldu.
-влю, -вишь; св. см. тж. обусловливать, обуславливать, обусловливаться, обуславливаться что 1) Ограничить каким-л. условием, условиями; установить, определить что-л., оговорив условия. Обусловить учас
Tam oxu »