сов. 1. çevrilmək, yıxılmaq; 2. arxası üstə düşmək; 3. məc. pozulmaq, alt-üst olmaq (plan və s.).
сов. 1. çevrilmək, yıxılmaq; 2. arxası üstə düşmək; 3. məc. pozulmaq, alt-üst olmaq (plan və s.).
-нусь, -нешься; св. см. тж. опрокидываться, опрокидывание 1) а) Повалиться набок или перевернуться (кверху дном) Опрокинулся пузырёк с чернилами. Сани опрокинулись. Пароход опрокинулся набок. б) расш.
Tam oxu »