ПЕН

(-ди, -да, -ар) 1. sərhəd, cızıq, məhəllə (oyunda); qapı xətti (futbolda); 2. digə, dayanacaq (günün qızmar saatlarında qoyun sürüsünün dincəldiyi yer).
ПЕН
ПЕНАЛ

Digər lüğətlərdə

депони́роваться исково́й иудаи́стски саепёк слоноподо́бный брандма́уэрный глы́бистость двоя́ко жестя́ночный коксова́ние приблатни́ться сухомя́тка опоек dish-towel electable formal logic heterotopia knowledge report stage sickish верблюжонок затухание нагреть побледнеть шавка