ПОВАЛИТЬ I
сов. yıxmaq; ветер повалил дерево külək ağacı yıxdı.
ПОВАЛИТЬ II
сов. 1. tökülüşməyə başlamaq, doluşmağa başlamaq, axışmağa başlamaq; народ повалил на площадь camaat meydana tökülüşməyə (doluşmağa, axışmağa) başladı; 2. yağmağa başlamaq; повалил снег qar yağmağa başladı; 3. çıxmağa başlamaq; дым повалил из трубы bacadan tüstü çıxmağa başladı.