ж 1. işıltı, parıltı; 2. məc. əlamət, işarantı; ◊ проблеск надежды işıqucu, işıq yeri.
ж 1. işıltı, parıltı; 2. məc. əlamət, işarantı; ◊ проблеск надежды işıqucu, işıq yeri.
-а; м. см. тж. проблесковый 1) Внезапно показавшийся свет, отблеск; вспышка, просветление. Проблеск света. Проблески зарницы. Дождь прошёл, на горизонте показались первые проблески. 2) чего Слабое про
Tam oxu »1. нур, экв (садлагьана санай акъатна кIев хъхьай, мес. цIайлапандин экв). 2. пер. лап тIимил вахтунинди, садлагьана хьана алатдайди (мес
Tam oxu »