РАГЪ

(ракъини, ракъина, ракъар) 1. günəş, gün; ракъинин günəş (gün) -i [-ı]; ракъинин экв günəş işığı; 2. şair. günəş (gözəlin camalını günəşə bənzətmə); * вун атуй, рагъ атуй! xoş gəlmisən, səfa gətirmisən!; рагъ акьун doğmaq, çıxmaq, görünmək (günəş); рагъ акӀун a) batmaq, qürub etmək (günəş); b) məc. günəşi batmaq, süqut etmək, əvvəlki şan-şöhrətini itirmək; рагъ акӀидай пад qərb, günbatan; Рагъ кьун Günəş tutulmaq, Günəşin tutulması; рагъ алай югъ хьиз чир хьун yəqin bilmək, tamamilə düzgün olduğuna inanmaq, heç bir şübhə etməmək; рагъ экъечӀдай пад şərq, gündoğan; ракъини ягъун tib. günvurma.