ср мн. нет 1. dağıtma, dağıdılma, xaraba qoyma (qoyulma), viran etmə (edilmə), talan etmə (edilmə); viranəlik, xarabalıq; 2. var-yoxdan çıxma (çıxarma), dilənçi halına düşmə (salma); iflas etmə, müflis olma (etmə); iflas; 3. səfalət.
ср мн. нет 1. dağıtma, dağıdılma, xaraba qoyma (qoyulma), viran etmə (edilmə), talan etmə (edilmə); viranəlik, xarabalıq; 2. var-yoxdan çıxma (çıxarma), dilənçi halına düşmə (salma); iflas etmə, müflis olma (etmə); iflas; 3. səfalət.
-я; ср. к разорить - разорять и разориться - разоряться. Разорение древних крепостей. Война несёт смерть и разорение. Гибель лесов грозит стране разорением. Сущее разорение. (о чём-л., требующем больш
Tam oxu »1. dağıtma, xaraba qoyma (qoyulma), viran etmə, talan etmə, xarabalıq; 2. var – yoxdan çıxma, dilənçi halına düşmə, viranəlik, xarabalıq; 3
Tam oxu »