РИЗА
1. риза (кешишри клисада алукIдай зарлу гъаларалди яна расай аба хьтин партал). 2. либас, зарлу либас. ♦ до положения риз лап лух жедалди, луьл жедалди, вичиз вичикай хабар амукь тийирвал (хъун, пиян хьун, пиянрун).
араб., шиир, прил. 1) рази. Ви стхаяр хьайтӀа риза, Са гьикая ахьайин за. Е. Э. Наиб Гьасаназ. 2) (чӀехи гъарфуналди - Р) эркекдин хас тӀвар: Риза
Tam oxu »араб, т~б, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра ракӀиниз дапӀар ядайла чефте вегьедай чка. Гьеле деминай хъфейдалай гуьгъуьниз мехъеррин кӀвалел алч
Tam oxu »ж 1. cübbə (ibadət zamanı ruhanilərin geydiyi üst paltar); 2. tar. xələt (zərli-qızıllı şah paltarı); 3
Tam oxu »-ы; ж. см. тж. ризный 1) Верхнее облачение священника при богослужении. Парчовая риза. Облачиться в праздничную ризу. 2) В России 15 - 17 вв.: царское парадное одеяние. 3) Металлическая накладка на ик
Tam oxu »