РИЗА
n. perforation, puncture; penetration, breakthrough; breakdown, disruption.
араб., шиир, прил. 1) рази. Ви стхаяр хьайтӀа риза, Са гьикая ахьайин за. Е. Э. Наиб Гьасаназ. 2) (чӀехи гъарфуналди - Р) эркекдин хас тӀвар: Риза
Tam oxu »араб, т~б, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра ракӀиниз дапӀар ядайла чефте вегьедай чка. Гьеле деминай хъфейдалай гуьгъуьниз мехъеррин кӀвалел алч
Tam oxu »ж 1. cübbə (ibadət zamanı ruhanilərin geydiyi üst paltar); 2. tar. xələt (zərli-qızıllı şah paltarı); 3
Tam oxu »1. риза (кешишри клисада алукIдай зарлу гъаларалди яна расай аба хьтин партал). 2. либас, зарлу либас
Tam oxu »-ы; ж. см. тж. ризный 1) Верхнее облачение священника при богослужении. Парчовая риза. Облачиться в праздничную ризу. 2) В России 15 - 17 вв.: царское парадное одеяние. 3) Металлическая накладка на ик
Tam oxu »