РУЧНИК I м xüs. 1. usta, əl işləri ustası; 2. çəkic. РУЧНИК II м xüs. rəngsaz kisti (fırçası)
Tam oxu »-а; м. см. тж. ручница 1) Стальной молоток с прямой деревянной ручкой. 2) разг. = ручнист 3) разг. Ручной тормоз в автомобиле или велосипеде.
Tam oxu »