СВОДЧИК

1. м mətb. svodkaçı; svodka düzəldən mürəttib (bax сводка 2-ci mənada); 2. köhn. vasitəçi, dəllal, aradüzəldən.

СВОДЧАТЫЙ
СВОЕВЛАСТИЕ
агу́ помножа́ть си ана́фемски зуба́ми держаться коверко́т ко́лики примени́мый пытли́вость battlefield bell-bottomed episyllogism ergonomist fixed capital impetuosity imputation liquorish loess penitence snob twentyish undersurface аркан самовластный собственник