СИНТЕЗ

м мн. нет sintez (1. təhlil prosesində hasil olmuş ayrı-ayrı ünsürlər arasındakı əlaqəni müəyyən etmə və onlardan ümumi nəticə çıxarma üsulu; 2. nəticə, xülasə; 3. Hegelin idealist dialektikasında: inkişafın əvvəlki pillələrinin ziddiyyətlərini həll edən yüksək pillə; 4. kim. daha sadə kimyəvi birləşmələrdən mürəkkəb birləşmələr və ya bilavasitə elementlərdən birləşmələr alınması; 5. ümumiləşdirmə, birləşdirmə; 6. tərkib).

СИНТАКТИЧЕСКИЙ
СИНТЕЗИРОВАНИЕ

Digər lüğətlərdə