прил. 1. köhn. yetim, kimsəsiz; 2. məc. kimsəsiz, boş qalmış; 3. məc. aciz, yazıq, məzlum, fağır, bədbəxt, zavallı.
прил. 1. köhn. yetim, kimsəsiz; 2. məc. kimsəsiz, boş qalmış; 3. məc. aciz, yazıq, məzlum, fağır, bədbəxt, zavallı.
-ая, -ое; сир, -а, -о. см. тж. сирые, сиро 1) а) устар. Оставшийся сиротой; осиротевший. Сирый он, ни отца, ни матери! б) отт. Одинокий, без родных и близких. Бездомные с-ые люди. 2) Одинокий, заброше
Tam oxu »