прил. 1. (müxtəlif mənalarda) zəif; 2. gücsüz, qüvvətsiz; 3. boş, açıq; слабый табак boş tütün; слабый чай açıq çay, rəngsiz çay; 4. sısqa, cansız, cılız; 5. boş, tarım çəkilməmiş (bağlanmamış), sallaq, ◊ слабая струна (струнка), слабая сторона, слабое место zəif cəhət, nöqsanlı cəhət; слабый пол qadınlar; слабый на язык ağzıboş, çərənçi.