СПОР I
м 1. mübahisə, bəhs, höcət, deyişmə; 2. dava, çəkişmə, münaqişə; davalı iş, mübahisəli iş, məhkəmədə çəkişmə; ◊ спору нет söz yox, əlbəttə, şübhəsiz; вне спора в знач. сказ. şübhəsizdir, aydındır; на спор mərclə.
СПОР II
м мн. нет xüs. yığın.
СПОР I
м 1. mübahisə, bəhs, höcət, deyişmə; 2. dava, çəkişmə, münaqişə; davalı iş, mübahisəli iş, məhkəmədə çəkişmə; ◊ спору нет söz yox, əlbəttə, şübhəsiz; вне спора в знач. сказ. şübhəsizdir, aydındır; на спор mərclə.
СПОР II
м мн. нет xüs. yığın.
1. mübahisə, bəhs, höcət, deyişmə; 2.dava, çəkişmə, münaqişə, mübahisəli iş, məhkəmədə çəkişmə
Tam oxu »-а (-у); м. см. тж. спору нет 1) Словесное состязание при обсуждении чего-л., в котором каждая из сторон отстаивает своё мнение, свою правоту. Начать, затеять (разг.), вести спор. Научный спор. Учёные
Tam oxu »