СТАРОСТА
1. başçı, ağsaqqal, rəis; 2. baş fəhlə; 3. sinif nümayəndəsi (məktəbdə)
урус, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра гъвечӀи коллективда къайда тухунин кӀвалахар кьиле тухуз хкянавай ва я чӀехибуру эцигнавай кас
Tam oxu »м 1. başçı, ağsaqqal, rəis; 2. inq. əv. kovxa, kəndxuda; 3. baş fəhlə; 4. sinif (qrup) nümayəndəsi
Tam oxu »м староста (са коллективдин крар кьиле тухуз хкягъай ва я тайин авур къуллугъчи); сельский староста хуьруьн староста (революциядилай вилик хуьруьн
Tam oxu »-ы; м. 1) Выборное лицо в классе, студенческой группе, кружке, факультативе, организующее дисциплину, внутренний распорядок. Староста группы. Староста класса. Староста ведёт дневник пропусков занятий.
Tam oxu »